Confessie

 

En of ik draag de lasten
van eeuwenoud geslacht
en hoe zij op mij pasten
met hun geloof en kracht

En of ik steeds verraden zal
diegenen om mij heen
die o zo vast in eigen val
het vechten lieten, mij alleen

En of ik mijn beminde zocht
in koude sterrennacht
en hoe ik daar mijn ziel verkocht
aan hem die redding bracht

En of ik ze ook voelen kan
de tranen in mijn ziel
gestold in deze stoere man
die van zijn toren viel

En of ik zie het zwart gelaat      nog door geen oog verlicht
en hoe hij hier ook voor mij staat
de dood en zijn bedacht gericht

En of ik ook beweende
de schaduw en het graf
en hoe ik ook versteende
het is nog lang niet af

En of ik adem rustig door
vaar mee met elk getij
en hoe verlaten van het eigen spoor
het zit wel goed met mij